چه جوری به خاکت بیفتم.....

پیشونیم رو به کجای زمینت برای سجده بزارم...

چه جوری با چه زبونی بگم که لایقت باشه ....

من ....... من........من.....

اصلا مگه میشه شکرت رو به جا بیارم؟؟؟

خدایا گوش کن دارم داد میزنم.......

من فدای این همه مهربونیت.....

من قربون این همه حالی که بهمون دادی...

بامرام اخرشی .......

میدونستم راضی نمیشی این همه ادم به نیستی برسند....

فهمیدم دونه دونه اشکهایی رو که ریختیم شمردی........

میدونم تو هم دوستش داری میدونم میدونی نفسهامون به نفسش بنده...

خدایا

خدا جونم....

من ...همه اونهایی که پشت اون درای بزرگ شیشه ای واسه موندنش

به پات افتادیم هیچ وقت نا امید نشدیم......

اخه از لطف بی کران تو خبر داشتیم...

حتی اون لحظه های سختی که به سختی میگذشتند.....

حتی اونوقتی که نفسهاش به قدری اروم شد که نفسهای همه مون بند اومد

وجود مهربونت رو احساس میکردم.....

میدونستم دلمونو نمیشکنی...

اخه تو مهربونترین وبا محبت ترین دوست منی.....

خدایا بازم شکرت...

خدایا دوستت دارمممممممممممممممممممممم

بزرگترین گناه.......................................................ترس است.

بزرگترین تفریح.......................................................کار است.

بزرگترین بلا.....................................................نومیدی است.

بزرگترین شجاعت.................................................صبر است.

بزرگترین استاد...................................................تجربه است.

بزرگترین اسرار....................................................مرگ است.

بزرگترین افتخار...................................................ایمان است.

بزرگترین سود................................................فرزند نیک است.

بزرگترین هدیه..................................................گذشت است.

بزرگترین سرمایه.....................................اعتماد به نفس است.

آنچه که بر قضا و قدر فائق آید...................................صبر است.

آنچه که آدمی را صیقل می دهد.................................کار است.

آنچه که کهنه اش بهتر است.................................دوست است.

آنچه که از علم بهتر است.......................................تجربه است.

آنچه که برای مرد ننگ است.....................................غصه است.

آنچه که پیش از مرگ آدمی را می کشد..................ناامیدی است.

آنچه که هر قدر دراز باشد کوتاه است.........................عمر است.

آنچه که کمش زیاد است......................................دشمن است.

آنچه که زیادش هم کم است...................ایمان و جوانمردی است.

شما در زندگی روزمره تا چه اندازه پیرو فرمایشات حضرت علی (ع) هستید؟                  

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدائی

نروم جز بهمان ره که توام راهنمائی

بری از رنج و گدازی بری از درد و نیازی

بری از بیم و امیدی بری از چون و چرائی

همه درگاه تو جویم همه از فضل تو پویم

همه توحید تو گویم که به توحید سزائی

نتوان وصف تو گفتن که تو در وهم نگنجی

نتوان شبه تو جستن که تو در فهم نیائی

لب و دندان سنائی همه توحید تو گوید

مگر از آتش دوزخ بودش روی رهائی

همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی

همه نوری و سروری همه جودی و سخائی

تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی

تو برازنده ی فضلی تو سزاوار ثنائی

نمیتوانم بغضی که راه گلویم را بسته فرو خورم

نمیتوانم باور کنم .................

تا به حال حتی به یک روز ندیدنت نیاندیشیده ام........

چگونه برای همیشه رفتنت را باور کنم.........

لبخند های جادوییت را......

گیسوان از بید پریشان ترت را..........

چشمهای روشنت را.............

دستان گرم و مهربانت را................

نه نمیتوانم باور کنم........

تو را تازه نیافته ام اما هر روز تازه تر میشناختمت........

تو بگو بی تو با غمهایم چه کنم...........

رفتنت برایم مردن است......

نرو مرا هم با خود ببر......

بی تو بمانم که چه؟؟؟؟؟

هستی           هستی      نرو با من بمان

میدانم رفتنت مرا به باد خواهد داد

مثل تو دیگر نیست........

مثل من اما..........

هستی بمان نرو........

مرا با تنهایی تنها مگذار

برای بودنت هر چه بخواهد میدهم.....

خدایااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

اورا از من مگیر...........

جانم بگیر اما.............

تا اخرین لحظه در کنارت میمانم

باز هم تو را تازه تر پیدا کنم

خ